به نام یگانه هستی بخش
دوستان ومهربانان عزیز سلام
دوست داریم زندگى هایمان، سرشار از
صمیمیت و خونگرمى و صفا باشد.
حریم انسانها و حرمت همگان، محفوظ بماند و
معاشرت هایمان نشأت گرفته از «فرهنگ قرآنى» و تعالیم مکتب باشد.
و این، یعنى «زندگى مکتبى».
پایدارى و استحکام رابطه هاى مردمى، در سایه
رعایت نکاتى است که برگرفته از «حقوق متقابل» افراد جامعه باشد.
در اینکه «چگونه باید زیست» و چه سان با
دیگران باید رابطه داشت، نکته اى است که در بحث «آداب معاشرت» مى گنجد.
بر خلاف فرهنگ غربى، روح و محتواى فرهنگ دینى
ما بر پایه «ارتباط»،«صمیمیت»، «تعاون»، «همدردى» و «عاطفه» استوار است.
جلوه هاى این فرهنگ بالنده نیز در دستورالعمل هاى اخلاقى اسلام دیده مى شود.
«زندگى مکتبى»، در سایه شناخت این رهنمودها و
به کار بستن آنها درصحنه هاى مختلف زندگى است، نه با شعار و ادعا. به هر میزان که
معیشت و معاشرت ما با اینگونه هدایت هاى دینى در مقوله رفتار، هماهنگ باشد، به
همان اندازه زندگی هایمان «مکتبى» است. مسلمان باید به گونهاى در چارچوب اصول
و سنن فرهنگ دینى خودش زندگى کند که با شهامت و افتخار، بتواند «امضاى دین»را پاى
همه رفتارش بگذارد و زندگیش « برچسب اسلام» داشته باشد و الگوى اسلامى را بر
زندگى خویش در خانه و جامعه، سایه افکن سازد.
«آداب برخورد»، «دید و بازدید»، «رفت و آمد»
هاى خانوادگى و دوستانه، نحوه «گفتار» و «رفتار» با اقشار مختلف، «دوستى» و حد و
حدود آن، مراعات« حقوق دیگران»، «ادب و سپاس و احترام»، از جلوه هاى بارز
اخلاق معاشرت است. اینگونه رابطه هاى اجتماعى، با عنوان هاى مختلف و در شرایط
گوناگون انجام مى گیرد. گاهى به صورت «صله رحم» است؛ در ارتباط با اقوام و بستگان.گاهى
نام «عیادت» به خود مى گیرد؛ در مورد بیماران. گاهى نسبت به برادران و خواهران
دینى، عنوان «زیارت» مى یابد، گاهى با همسایگان است، گاهى بامستمندان. گاهى هم
بر محور اطعام است و گاهى به شکل مسافرت هاى دور و نزدیک و بردن هدیه و آوردن
«سوغات سفر». گاهى هم براى شرکت در مجلس عقد و عروسى یا مشارکت در مراسم سوگ و
تسلیت گویى است. به هر حال، همه اینها نوعى «رابطه» و «معاشرت» است و نشان
دهنده منش انسانى و فرهنگ اخلاقى هر فرد. اسلام نیز در این باره بسیار سخن گفته و
رهنمود داده است.
باشد که «فرهنگ خودى» و «هویت دینى» را پاس
بداریم و با افتخار و سربلندى و رها از سلطه فرهنگى بیگانه و با تکیه بر رهاورد
مکتب و وحى، زندگى و روابط خویش را بر پایه ارزش هاى برگرفته از قرآن و اهل بیت
(علیهم السلام)، سامان بخشیم و براى نسل هاى آینده «ادب و اخلاق» را میراث بگذاریم.
و امید آنکه در سالی که پیش روی داریم بتوانیم
با با بهره مندی از تعالیم انسان ساز اسلام و پیروی از دستورات حیات بخش
پیشوایان راستین قدمی هر چند اندک در اعتلای فرهنگ ناب دینی برداریم . و در این
راه پر مخاطره چشم امیدمان به تأییدات الهی است . و امید که شما عزیزان نیز ما را
در این راه با نظرات سازنده خود یاری فرمایید.